Kerst vind ik het fijnst met de mensen die ik liefheb om me heen. Het zijn de dagen van warmte, gezelligheid, chaos en tijd samen. Maar het zijn ook de dagen waarop ik merk dat “gemis” groter is. Omdat donker is buiten, omdat het regent en het zo duidelijk is dat sommige lievelingsmensen er nooit meer bij zullen zijn.
Ik leerde dit jaar een mooie les. Namelijk dat een traan en een glimlach naast elkaar kunnen bestaan. Dat je niet hoeft te kiezen, maar dat alles er gewoon mag zijn. Precies zoals het is en komt.
Daarom zijn herinneringen voor mij de grootste cadeaus die je kunt geven én krijgen. Omdat ze altijd in je hart blijven. De oude. Maar ook de nieuwe. Vanavond steek ik een kaarsje aan. Voor de lichtpuntjes van boven, maar vooral omdat ik dankbaar ben voor de warmte en de liefde van alle lichtpuntjes om me heen.
Fijne kerst!