Ik hou van reizen. Ik ben dol op het ontdekken van nieuwe landen en plekken die gevuld zijn met nieuwe mensen, kleuren, geuren en verhalen. Verhalen die haast als vanzelf lijken te ontstaan als je onderweg bent en je jezelf van alles afvraagt. Zo ook afgelopen weekend. Ik was in Noorwegen waar ik mocht spreken op een paar mooie evenementen. Had ik enorm veel zin in en ik had dan ook alleen maar mooie outfits in mijn koffer gedaan. En maar één dikke trui.
Als je aan het voorbereiden bent, dan zit je veel binnen. Maar gelukkig was er een uurtje tijd tussen alles door en dus besloot om Trømso in te lopen. Met mijn dikke trui, een sjaal en mijn jas aan. Maar ik had het nog steeds koud. Om me heen zag ik allerlei Noorse mensen in zomerkleding zonder er ook maar een klein beetje uit te zien alsof ze het koud hadden. Op een paar Japanse toeristen na, was ik de enige die zo dik aangekleed was.
Ik besloot om uit te gaan zoeken of alle Noren gewoon zo stoer geboren zijn dat ze het hele jaar in T-shirts kunnen lopen, of dat ze een truc of geheim hebben dat ik niet kende. Dus liep ik een outdoor winkel binnen waar allerlei hele sportieve mensen rondliepen en ik geholpen werd door André, die uiteraard ook in een T-shirtje rondliep. Ik vroeg hem of iedereen die in Noorwegen geboren werd het gewoon nooit koud had of dat er iets is dat ik moest weten. En met een dikke glimlach vertelde hij me: The secret to everything is Merino Wool. Om vervolgens 15 minuten lang heel enthousiast te gaan vertellen over de verschillende gradaties van Merino, de hoeveelheid lagen die je moet aantrekken als je gaat wandelen, rennen of bergbeklimmen. Hij liet me sokken, hemdjes, lange onderbroeken, T-shirts met korte en lange mouw en zelfs ondergoed zien. Allemaal van Merino. Want volgens André bestaat er geen slecht weer. Alleen slechte kleding. Hij is echt de beste ambassadeur voor Merino wol dus die er ooit gaat komen. En die met een stalen gezicht vertelde: It does not get warmer then this Merino stuff. If it did, the sheep would wear it.
Je begrijpt natuurlijk dat ik meteen van alles ingeslagen heb. Dat ik nu de trotse eigenaar ben van sokken, shirts en hemdjes van dat Merino wol. Dus als je me deze winter in de sneeuw ziet fietsen in een T-shirtje, dan weet je dat ik niet ineens in een bikkel veranderd ben. Maar dat ik gewoon het geheim van de Noren heb ontdekt. Het enige dat ik Cathrine ben vergeten te vragen is of haar badpak toevallig van Merino wol is. Want vanuit de sauna sprong ze zonder blikken of blozen in de ijskoude zee. Maar toen ik dat deed, wilde ik alleen maar héél hard gillen van de kou.
Liefs,
Elma